Różaniec – to chrześcijańska modlitwa, nazywany był pierwotnie Psałterzem Najświętszej Maryi Panny(150 psalmów – 150 Zdrowaś Maryjo). Modlitwa ta jest znana i kultywowana w Kościele od czasów średniowiecza, choć jej korzenie są znacznie starsze.

Według pewnej starożytnej hipotezy, to krzyżowcy mieli dostosować do modlitwy chrześcijańskiej pewną praktykę, istniejącą w świecie islamskim, która polegała na recytowaniu 99 imion Allacha, przy pomocy łańcuszka z ziaren. Istniała też inna hipoteza, która zakładała, że już Ojcowie Pustyni w III i IV wieku mieli używać sznurków do odliczania powtarzanych modlitw.

Samo słowo różaniec jest utożsamiane nie tylko z samą modlitwą, lecz również z charakterystyczną koronką (sznurem modlitewnym) używanym do odliczania ilości powtórzonych kolejnych części modlitwy.

Dominikanin bł. Alain de la Roche (†1475) rozpoczął nowy okres w propagowaniu tej pobożnej praktyki. Zainicjował on rozprzestrzenienie się tradycji Kościoła, według której bezpośrednio Najświętsza Dziewica zainspirowała św. Dominika Guzmana, by odmawiano modlitwę różańcową za nawrócenie heretyckich albigensów i grzeszników oraz proponował rozważanie tajemnic w trzech częściach (I. Wcielenie, II. Męka i Śmierć Chrystusa i III. Chwała Chrystusa i Maryi). Poza tym założył on Bractwo Psałterza Błogosławionej Dziewicy Maryi, którego członkowie zobowiązywali się do codziennego odmawiania różańca. W następnych latach zaczęły powstawać nowe i liczne bractwa różańcowe w całej Europie.

Pierwsze dokumenty papieskie o różańcu dotyczą przywilejów i odpustów udzielonych przez papieża Sykstusa IV bractwom różańcowym, związanym z zakonem dominikańskim.

W roku 1572 papież Pius V ustanowił wspomnienie Matki Bożej Różańcowej jako wotum wdzięczności za zwycięstwo w bitwie morskiej pod Lepanto. Bitwa ta rozegrała się 7 października 1671 pomiędzy flotą chrześcijańską a flotą turecką (stąd miesiąc październik zaczął być uważany za miesiąc modlitwy różańcowej).

Właściwe od początku istnienia tej modlitwy funkcjonowały trzy części różańca. Zmiany dokonał papież Jan Paweł II listem apostolskim Rosarium Virginis Mariae z 16 października 2002 roku, wprowadzając nową część różańca, czyli Tajemnice Światła.

Teraz kilka słów o praktyce modlitwy różańcowej. Modlitwa ta rozpoczyna się znakiem Krzyża, krótszą wersją wyznania wiary, modlitwą Ojcze Nasz i trzykrotnie Zdrowaś Maryjo oraz raz Chwała Ojcu. Następnie odmawia się właściwe tajemnice.

Każda grupa paciorków sygnalizuje odmawianie Zdrowaś Maryjo, poprzedzona jest samotnym koralikiem oznaczającym Ojcze Nasz i przerwa między grupą paciorków a kolejnym samotnym koralikiem odmawia się Chwała Ojcu. Następnie po Chwała Ojcu, jest zwykle dodawany akt strzelisty O Maryjo bez grzechu pierworodnego poczęta, lub: O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy.

Na koniec, odmówieniu pięciu dziesiątek, jest odmawiana w intencjach papieża antyfona Pod Twoją Obronę lub Litania Loretańska.

Modlitwa różańcowa nie polega jednak tylko na powtarzaniu poszczególnych modlitw. Modlitwy Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo mają być pomocą do rozważania tajemnic Ewangelii i to właśnie medytacja a tym samym spotkanie z żywym Jezusem Chrystusem i Jego Matką jest istotą modlitwy różańcowej.

W Kościele katolickim za odmówienie różańca przed najświętszym sakramentem lub we wspólnocie (zgromadzenie, grupa formalna, rodzina) można uzyskać odpust zupełny lub cząstkowy pod zwykłymi warunkami.

Miesiąc październik
miesiącem Różańca świętego

W dzisiejszych czasach, różaniec zaczyna kojarzyć się z modlitwą, która pozostaje domeną starszych osób. Niestety – trzeba przyznać, że coraz mniej ludzi odmawia tą piękną, tradycyjną modlitwę. Z drugiej strony jednak możemy zauważyć, że Różaniec wciąż jest żywy w Kościele!

Różaniec – największy skarb Kościoła
Przecież w każdej parafii istnieją tzw. róże różańcowe, gdzie grupa ludzi jednoczy się, odmawiając codziennie określoną tajemnicę i wypraszając szczególne łaski dla całej wspólnoty. Dla dzieci są tworzone podwórkowe kółka różańcowe. Rozważając tajemnice życia Jezusa i Maryi, człowiek ubogaca swoją duchowość. Różaniec jest modlitwą szczególną, która naprawdę może zdziałać cuda! Modlitwa różańcowa była szczególnie bliska papieżowi Janowi Pawłowi II. Poświęcił jej cały jeden list apostolski – „Rosarium Virginis Mariae.” Kiedyś nasz wielki rodak powiedział: „Jeśli pragniecie przez kilka chwil być bliscy sercu Papieża, łączmy się w modlitwie różańcowej, w której polecam was wszystkich Maryi Pannie; pragnąłbym, byście wy również mnie polecali Jej w ten sposób." Papież Pius IX zapytany, jaki jest największy skarb Kościoła, wyciągnął z kieszeni różaniec i powiedział: „Oto jest największy skarb Kościoła!”

Krótka historia modlitwy różańcowej
Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, wierni chwalili Boga, powtarzając różne modlitwy. Początkowo była to głównie Modlitwa Pańska. Przykładowo reguła benedyktyńska nakazywała braciom zakonnym odmawiać ją 150 razy dziennie. Ponieważ kult Najświętszej Maryi Panny, był bardzo żywy, zaczęto poszukiwać modlitwy przez wstawiennictwo Bożej Rodzicielki. Najpierw było to samo pozdrowienie Archanioła Gabriela, później dodano słowa wypowiedziane przez św. Elżbietę. Obecną formę modlitwy „Zdrowaś Maryjo” zatwierdził papież Pius V w 1566r. Za ojca Różańca uważa się jednak św. Dominika (1172-1221), któremu miała objawić się Maryja i przekazać modlitwę różańcową, której forma jednak była nieco inna niż obecnie. Ostatecznie dominikanin Lamus a la Roche (XV w.) ustalił liczbę 150 „Zdrowaś Mario” (tak jak 150 psalmów) przeplatanych Modlitwą Pańską. Wreszcie w październiku 2002 papież Jan Paweł II ogłosił nową część różańca – tajemnice światła.

Cuda modlitwy różańcowej
Jednym z najbardziej znanych cudów modlitwy różańcowej jest cud w Hiroszimie. Na kilka miesięcy przed zrzuceniem bomby atomowej przez lotnictwo USA w mieście tym pojawiło się dwóch mężczyzn, głoszących konieczność nawrócenia, gdyż zbliża się nieuchronna katastrofa. Mówili także o konieczności codziennego odmawiania różańca. Po ataku nuklearnym okazało się, że w mieście pozostały nietknięte 2 budynki (wszystko inne było całkowicie zniszczone), w których przeżyli ludzie. Mówili oni, że w nocy przed atakiem ukazał im się Anioł i zaprowadził ich do domów rodzin, które posłuchały wezwania Maryi do odmawiania różańca. Należy dodać, że eksperci USA uznali, że zjawisko to musiało mieć charakter nadprzyrodzony.

Innym przykładem jest rewolucja na Filipinach. W latach 80’ dyktator F. Marcom rozpoczął masowe aresztowania. Część ludzi zbuntowała się i wyszła na ulice właśnie z różańcami w ręku. Po kilku dniach dyktator wysłał wojsko, aby poskromić tłum. Czołgi jednak zatrzymały się, a sami żołnierze przyłączyli się do wspólnej modlitwy. W ten sposób w dniach 22-25 lutego 1986r. doszło do bezkrwawej rewolucji w stolicy Filipin Manili i obalenia dyktatora.

Październik – wyjątkowym miesiącem
Tradycyjnie to właśnie październik jest miesiącem w szczególny sposób poświęconym modlitwie różańcowej. W każdej parafii są wtedy organizowane nabożeństwa różańcowe. Gorąco zachęcam wszystkich ministrantów i lektorów, do włączenia się w modlitwę różańcową we wspólnocie parafialnej i podtrzymywania tej pięknej tradycji, jaką są październikowe nabożeństwa różańcowe.

źródło: www.ołtarz.pl